คำที่มักเขียนผิด
คำที่มักเขียนผิด
คำที่มักเขียนผิด ส่วนใหญ่นำมาจาก วิกิพีเดีย และเว็บไซต์อื่น ๆ พร้อมทั้งตรวจสอบกับ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ และได้จัดทำปุ่มค้นหา ทำให้ตรวจสอบคำที่สงสัย สามารถทำได้รวดเร็วขึ้น จึงหวังว่า น่าจะเป็นประโยชน์ ต่อนักเรียน นักศึกษา ผู้เตรียมสอบ ภาค ก. ของ ก.พ. ตลอดจนผู้สนใจศึกษาหาความรู้ เกี่ยวกับ การเขียนภาษาไทย ให้ถูกต้อง ได้ตามสมควร
| คำที่ถูก | มักเขียนผิดเป็น | หมายเหตุ |
| หมวด ก | ||
| กงเกวียนกำเกวียน | กงกำกงเกวียน | กง และ กำ เป็นส่วนประกอบของล้อเกวียน |
| กงจักร | กงจักร์ | |
| กงสุล | กงศุล | "กงสุล" มาจากคำในภาษาฝรั่งเศสว่า "consul" |
| กฎ | กฏ | กฎ ทุกอย่าง ใช้ ฎ ชฎา ยกเว้น ปรากฏ ใช้ ฏ ปฏัก |
| กนิษฐ์ | กนิษ, กนิฐ | กนิษฐ์ แปลว่า น้องสาว |
| กบฏ | กบฎ, กบถ | ถ้าออกเสียง "ขะ-บด" เขียน "ขบถ" |
| กบาล, กระบาล | กะบาล | |
| กรรเชียง | กันเชียง | กรรเชียง = เครื่องพุ้ยน้ำ |
| กรรฐ์/กรรณ | มักสับสน | กรรฐ์ = คอ ทศกัณฐ์ กรรณ = หู ใบหู |
| กรรมพันธุ์ | กรรมพันธ์ | กรรมพันธุ์ อ่านว่า กำ-มะ-พัน |
| กระจิบ | กะจิบ | นกกระจิบ |
| กระทะ | กะทะ | |
| กระบะ | กะบะ | กระบะ - ภาชนะไม้ก้นแบนมีขอบ ใช้อย่างถาด หรือ ชื่อรถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ รถกระบะ |
| กระบี่ | กะบี่ | กระบี่ - ลิง หรืออาวุธชนิดหนึ่ง |
| กระมล/กมล | ใช้ได้ทั้งสองคำ | |
| กระย่องกระแย่ง | กะย่องกะแย่ง | กระย่องกระแย่ง = ร่างกายไม่แข็งแรง ทำให้เดิน หรือเคลื่อนไหวไม่สะดวก) |
| กระยาสารท | กะยาสารท กระยาสาร์ท | |
| กระรอก | กะรอก | |
| กริยา/กิริยา | มักใช้สับสน | กริยา (อ่านว่า กฺริ-ยา หรือ กะ-ริ-ยา ก็ได้) = คำชนิดหนึ่ง บอกอาการ การกระทำ เช่น เดิน วิ่ง เขียน เหล่านี้ คือ คำกริยา กิริยา = การกระทำ, มารยาท เช่น มีกิริยา วาจา นอบน้อม |
| กรีฑา/กรีธา | มักใช่สับสน | กรีฑา - เป็นกีฬาประเภทหนึ่งแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ ประเภทลู่ เช่น การวิ่งระยะทางต่าง ๆ วิ่งผลัด วิ่งข้ามรั้ว และ ประเภทลาน เช่น กระโดดสูง พุ่งแหลน ทุ่มน้ำหนัก เป็นต้น กรีธา - เคลื่อน ยก เดินเป็นหมู่หรือเป็นกระบวน เช่น กรีธาทัพ |
| กอปร | กอป, กอปร์ | อ่านว่า "กอบ" แปลว่า ประกอบ |
| กะ/กระ | มักจะสับสน | คำที่ใช้ "กะ-" เช่นกะทัดรัด, กะทันหัน, กะทิ, กะเทย, กะเทาะ, กะบังลม, (ปลา)กะพง, กะพริบ, กะเพรา, กะรัต - หน่วยมาตราชั่ง อ่านว่า กะ-หรัด, กะลามะพร้าว, กะลาสี, กะโหลกกะลา คำที่ใช้ "กระ-" เช่น กระจิริด, กระเชอ เช่น แม่กระเชอก้นรั่ว - สุรุ่ยสุร่าย ไม่ประหยัด, กระตือรือร้น, กระทะ,กระบี่ (ลิง,ดาบชนิดหนึ่ง), กระบวน, (หัว)กระบาล, กระเบียดกระเสียร, กระเพาะ, กระสัน, กระแส, (ลาย)กระหนก [คำว่า กนก หมายถึง ทองคำ เช่น มาลากนก = มาลัยทอง, โดยมากใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส เช่น กนกนัครา] |
| กะชัง | กระชัง | |
| กะแช่ | กระแช่ | |
| กะทัดรัด | กระทัดรัด | |
| กะทันหัน | กระทันหัน | |
| กะทิ | กระทิ | |
| กะเทย | กระเทย | |
| กะเทาะ | กระเทาะ | กะเทาะ - ล่อนหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ หรือเป็นแผ่น ๆ, ทำให้ล่อนหลุดออก เช่น กะเทาะเม็ดบัว |
| กะบังลม | กระบังลม | กะบังลม - แผ่นกั้นประกอบด้วยกล้ามเนื้อ เอ็นกล้ามเนื้อ และแผ่นพังผืด กั้นระหว่างช่องอกกับช่องท้อ |
| กะปริดกะปรอย/กะปริบกะปรอย | กระปริดกระปรอย/กระปริบกระปรอย | กะปริดกะปรอย/ กะปริบกะปรอย - มีอาการออก หรือไหลออกน้อย ๆ หยุดบ้าง ออกบ้าง |
| กะปลกกะเปลี้ย | กระปลกกระเปลี้ย | กะปลกกะเปลี้ย - อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่มีแรง |
| กะปิ | กระปิ | |
| กะโผลกกะเผลก | กระโผลกกะเผลก | |
| กะพริบ | กระพริบ | กะพริบ - ปิดและเปิดหนังตาโดยเร็ว หรือ อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ไฟกะพริบ |
| กะร่องกะแร่ง | กระร่องกระแร่ง | |
| กะรุ่งกะริ่ง | กระรุ่งกระริ่ง | |
| กะเรี่ยกะราด | กระเรี่ยกระราด | |
| กะล่อน | กระล่อน | |
| กะละมัง | กะละมัง กาละมัง | |
| กะละแม | กาละแม | |
| กะหล่ำ | กระหล่ำ | กะหล่ำ - ชื่อไม้ล้มลุก มีหลายพันธุ์ เช่น กะหลํ่าปลีหรือกะหลํ่าใบ กะหลํ่าดอกหรือกะหลํ่าต้น เป็นต้น |
| กะโหลก | กระโหลก | |
| กังวล | กังวน | กังวล = ห่วงใย |
| กังวาน | กังวาล, กังวาฬ | |
| กาลเทศะ | กาละเทศะ | กาลเทศะ อ่านว่า กา-ละ-เท-สะ |
| กาลเวลา | กาฬเวลา | กาล หมายถึง เวลา |
| กำเนิด | กำเหนิด | กำเนิด อ่านว่า กำ-เหนิด หมายถึง การเกิด |
| กำมะถัน | กัมมะถัน | |
| กำเหน็จ | กำเหน็ด | |
| กิตติศัพท์ | กิติศัพท์ | กิตติศัพท์ = เสียงเล่าลือ-ยกย่อง |
| กิตติมศักดิ์ | กิติมศักดิ์, เกียรติมศักดิ์ | |
| กุฎี/กุฏิ | "กุฏิ" อ่านว่า "กุด" (1)เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่ (2)ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ (3)เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน | |
| กุมภาพันธ์ | กุมภาพันธุ์ | |
| กุยช่าย | กุ้ยฉ่าย | กุยช่าย กินกับผัดไทย |
| (ปลา)กุเรา | (ปลา)กุเลา | |
| เกม | เกมส์ | ในภาษาไทยสำหรับกรณีทั่วไปจะไม่มีการเปลี่ยนรูปแบบคำ ใดๆ ทั่งสิ้นไม่ว่าลื่อความหมายถึงเอกพจน์หรือพหูพจน์ เว้นแต่เป็นการทับศัพท์วีสามานยนาม เช่น "SEA Games" ว่า ซีเกมส์ |
| เกษียณ/เกษียน/เกษียร | มักใช้สับสน | เกษียณ = สิ้นไป, ครบกำหนด เช่น เกษียณอายุราชการ เกษียน = ทำบันทึกถึง เช่น เกษียนท้ายจดหมาย เกษียร = น้ำนม |
| เกสร | เกษร | ส่วนในของดอกไม้ |
| เกียรติ | เกียรติ์ | อ่านว่า "เกียด", ถ้าเขียน "เกียรติ์" อ่านว่า "เกียน" เช่น รามเกียรติ์ |
| แกงกะหรี่ | แกงกระหรี่ | |
| แกร็น | แกน, แกรน | ไม่เจริญเติบโตตามปรกติ (ใช้แก่คน สัตว์ และพืช) เช่น แคระแกร็น |
| โกฏิ/โกส/โกศ | มักใช้สับสน | โกฏิ = สิบล้าน โกส = ผอบ โกศ = ที่พระราชทาน สำหรับศพข้าราชการ ผู้มีบรรดาศักดิ์สูง พระโกศ = คือที่ใส่พระบรมศพ และพระศพเจ้านาย ของพระมหากษัตริย์ และพระบรมวงศ์ พระโกศทองใหญ่ หรือ พระลองทองใหญ่ เป็นพระโกศ สำหรับทรงพระบรมศพ ของพระมหากษัตริย์ และพระศพของพระบรมวงศ์ชั้นสูง |
| ไกรลาส | ไกรลาศ | ไกรลาส = ภูเขา |
| หมวด ข | ||
| ขบถ | ขบฏ | ดู กบฏ |
| ขโมย | ขะโมย, โขมย | |
| ขะมักเขม้น | ขมักเขม้น | ขะมักเขม้น อ่านว่า ขะ-มัก-ขะ-เม่น |
| ขัณฑสกร | ขัณทสกร, ขันทสกร, ขันฑสกร | |
| ขาดดุล/งบดุล | ขาดดุลย์/งบดุลย์ | ดุล = ความเท่ากัน |
| ขู่เข็ญ | ขู่เข็น | เคี่ยวเข็ญ - บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป |
| เข้าด้ายเข้าเข็ม | เข้าได้เข้าเข็ม | เข้าด้ายเข้าเข็ม = คับขัน |
| ไข่มุก | ไข่มุกต์, ไข่มุข | |
| หมวด ค | ||
| คทา | คฑา, คธา | |
| ครองราชย์ | ครองราช | คำว่า "ราชย์" หมายถึง ความเป็นราชา, "ครองราชย์" จึงหมายถึง ครองความเป็นราชา |
| คริสตกาล | คริสต์กาล | คริสตกาล = สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่ |
| คริสตจักร | คริสต์จักร | |
| ครุภัณฑ์ | คุรุภัณฑ์ | |
| ครุศาสตร์ | คุรุศาสตร์ | |
| คฤหาสน์ | คฤหาสถ์ | คฤห + อาสน |
| คลินิก | คลีนิก, คลีนิค | |
| ค้อน | ฆ้อน | มักสับสนกับคำว่า ฆ้อง ฆ้องวง |
| คะนอง | คนอง | |
| คำนวณ | คำนวน | |
| คุกกี้ | คุ้กกี้, คุ๊กกี้ | ออกเสียง คุก โดยไม่ต้องใส่วรรณยุกต์ |
| เค้ก | เค็ก, เค๊ก | |
| แคระแกร็น | แคะแกน, แคะแกรน,แคระแกน, แคระแกรน | ไม่เจริญเติบโตตามปรกติ (ใช้แก่คน สัตว์ และพืช) |
| โค่ง | โข่ง | โข่ง = เปิ่น ไม่เข้าท่า / โค่ง =โตกว่าเพื่อน |
| โครงการ | โครงการณ์ | การ = งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ การณ์ = เหตุ เช่น เหตุการณ์ = เรื่องที่เกิดขึ้น |
| โควตา | โควต้า | มาจากคำว่า quota การใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์การเขียนคําทับศัพท์ ไม่ต้องใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ ยกเว้นในกรณีที่คํานั้นมีเสียงซ้ำกับคําไทย จนทําให้เกิดความสับสน อาจใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ได้ เช่น coke = โค้ก coma = โคม่า |
| หมวด ฆ | ||
| ฆราวาส | ฆรวาส, ฆารวาส | |
| ฆาตกร | ฆาตรกร | ฆาต แปลว่า การฆ่า, การทำลาย อย่าสับสนกับ คำว่า มาตรการ |
| เฆี่ยน | เคี่ยน | |
| หมวด ง | ||
| งูสวัด | งูสวัส, งูสวัสดิ์ | สวัสดิ์ (1)ความดี, ความงาม, ความเจริญรุ่งเรือง (2)ความปลอดภัย เช่น ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ |
| หมวด จ | ||
| จงกรม | จงกลม | เดินไปมาโดยมีสติกำกับอย่างพระเดินเจริญกรรมฐาน เรียกว่า เดินจงกรม |
| จระเข้ | จรเข้ | เครื่องดนตรีไทย เรียก "จะเข้" |
| จลาจล | จราจล | อย่าไปสับสนกับคำว่า จราจร -จลาจล = ความปั่นป่วนวุ่นวายไม่มีระเบียบ -จราจร = การที่ยวดยานพาหนะ คน หรือ สัตว์พาหนะเคลื่อนไปมาตามทาง |
| จะงอย | จงอย | |
| จะละเม็ด | จาละเม็ด, จาระเม็ด, จรเม็ด, จระเม็ด | |
| จักจั่น | จั๊กจั่น | |
| จักร | จักร์ | |
| จักรพรรดิ | จักรพรรดิ์ | อ่านว่า "จัก-กระ-พัด" = พระราชาธิราช, ประมุขของจักรวรรดิ |
| จักรวรรดิ | จักรวรรดิ์ | อ่านว่า "จัก-กระ-หวัด" = รัฐหรือสหภาพของรัฐต่าง ๆ ที่มีจักรพรรดิเป็นประมุข เช่น จักรวรรดิโรมัน |
| จักสาน | จักรสาน | เครื่องใช้ที่ทำด้วยมือ |
| จัน/จันทน์/จันทร์ | มักใช้สับสน | จัน - ชื่อไม้ต้น ผลสุกสีเหลือง หอม กินได้ หรือหมายถึงเครื่องหมายดอกจัน (*)
จันทน์ - ชื่อพรรณไม้บางชนิดที่มีเนื้อไม้ ดอก หรือผลหอม ใช้ทำยาและปรุงเครื่องหอม เช่น จันทน์กะพ้อ จันทน์ผา จันทน์หอม จันทน์เทศ จันทน์แดง ดอกไม้จันทน์ ทำจากเนื้อไม้จันทน์ ประดิษฐ์เป็นช่อขนาดเล็ก ใช้ในการเผาศพ จันทร์ - ชื่อวันที่ 2 ของสัปดาห์ หรือหมายถึง ดวงจันทร์ |
| จาระไน | จารไน | |
| จาระบี | จารบี | |
| จำนง | จำนงค์ | แผลงจาก "จง" |
| จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย | จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย | อย่าสับสนกับ มหาวิทยาลัยสงฆ์ คือ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย |
| เจตจำนง | เจตจำนงค์ | แผลงจาก "จง" |
| เจียระไน | เจียรไน | |
| โจทก์ | โจทย์ | โจทก์ หมายถึง ผู้ฟ้องร้องในศาลกล่าวหาจำเลย โจทย์หมายถึง ปัญหา เช่น โจทย์เลข |
| หมวด ฉ | ||
| ฉบับ | ฉะบับ | |
| ฉะนั้น | ฉนั้น | |
| ฉะนี้ | ฉนี้ | |
| ฉัน/ฉันท์ | ฉัน = เสมือน เช่น ฉันญาติ ฉันมิตร; รับประทาน ใช้กับพระสงฆ์ ฉันท์ = ความพอใจ หรือร้อยกรองประเภทหนึ่งมิบังคับครุ ลหุ |
|
| เฉพาะ | ฉะเพาะ, ฉเพาะ | |
| หมวด ช | ||
| ชมพู | ชมภู | |
| ชมพู่ | ชมภู่ | |
| ชะนี | ชนี | |
| ชะมด | ชมด | |
| ชะลอ | ชลอ | |
| ชัชวาล | ชัชวาลย์ | |
| ชีพิตักษัย | ชีพตักษัย | |
| ชีวประวัติ | ชีวะประวัติ | ชีวประวัติ เป็นคำสมาส ไม่ต้องมีสระ อะ |
| หมวด ซ | ||
| ซาลาเปา | ซาละเปา | |
| เซ็นชื่อ | เซ็นต์ชื่อ | |
| เซนติเมตร | เซ็นติเมตร | |
| หมวด ฌ | ||
| ฌาน | ฌาณ | |
| ญวน | ญวณ | |
| ญาณ | ญาน | |
| ญาติ | ญาต | อนุญาต ไม่มีสระ อิ |
| หมวด ฎ | ||
| ฎีกา | ฏีกา | ใช้ ฎ ชฎา ตัวอักษรที่คล้ายกันทำให้เกิดความสับสน |
| หมวด ณ | ||
| ณ | ณ. | อ่านว่า "นะ" หมายถึง ใน, ที่ ณ เป็นคำบ่งเวลาหรือสถานที่ว่า ตรงนั้นตรงนี้ เช่น ณ ที่นั้น ณ ห้องประชุม |
| หมวด ด | ||
| ดำรง | ดำรงค์ | |
| ดำริ | ดำหริ, ดำริห์ | ดำริ อ่านว่า "ดำ-หริ" |
| ดุล | ดุลย์ | "ดุล" เป็นคำนามแปลว่า ความเท่ากัน หรือความเสมอกัน |
| เดินเหิน | เดินเหิร | |
| ดุษณี/ดุษฎี | มักสับสน | ดุษณี, ดุษณีภาพ - อาการนิ่งซึ่งแสดงถึงการยอมรับ เช่น ยอมรับโดยดุษณี/ดุษณีภาพ ดุษฎี - ความยินดี, ความชื่นชม เช่น ดุษฎีบัณฑิต ดุษฎีมาลา |
| หมวด ต | ||
| ตราสัง | ตราสังข์ | |
| ตรึงตรา | ตรึงตา | หมายถึง ติดแน่น |
| ตะราง/ตาราง | ตะราง - ที่คุมขัง ตาราง - ช่องสี่เหลี่ยม |
|
| ตานขโมย | ตาลขโมย | |
| ตำรับ | ตำหรับ | |
| ใต้/ไต้ | มักจะสับสน | ใต้ (1)ตํ่ากว่าสิ่งอื่น เช่น รถไฟใต้ดิน อยู่ใต้อำนาจ, ใต้เท้า, ใต้โต๊ะ ตรงข้ามกับ เหนือ เช่น ใต้ลม, ตํ่ากว่าพื้นผิวระดับหรือเกณฑ์ เช่น ใต้ดิน ใต้นํ้า ใต้ถุน (2) น. ทิศที่อยู่ตรงข้ามกับทิศเหนือ ทิศใต้ (3) บ. ข้างล่าง เช่น อยู่ใต้ต้นไม้ ไต้ - เชื้อเพลิงสำหรับจุดให้สว่าง เช่น ขี้ไต้ - ใช้ในคำอื่น ๆ เช่น ไต้ก๋ง ไต้ฝุ่น ไต้หวัน ไต้ไฟ(ชื่อดาวฤกษ์) |
| ไตรยางศ์ | ไตรยางค์ | |
| ไต้หวัน | ใต้หวัน | ทับศัพท์จากภาษาจีน |
| หมวด ท | ||
| ทยอย | ทะยอย | |
| ทแยง | ทะแยง, แทยง | |
| ทรราช | ทรราชย์ | - ทรราช = ผู้ปกครองบ้านเมือง ที่ใช้อำนาจสร้างความเดือดร้อน |
| ทระนง, ทะนง | ทรนง, ทนง | |
| ทลาย | ทะลาย | พังทลาย |
| ทศกัณฐ์ | ทศกัณฑ์, ทศกรรณ | กัณฐ์ - คอ กัณฑ์ - ข้อความที่แต่งเป็นคำเทศน์เรื่องหนึ่ง ๆ ที่จบลงคราวหนึ่ง ๆ, ตอนหนึ่ง ๆ ของคำเทศน์ที่เป็นเรื่องยาว เช่น มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์ทศพร กัณฑ์หิมพานต์, ลักษณนามของเทศน์ เช่น เทศน์กัณฑ์หนึ่ง เทศน์ 2 กัณฑ์ กรรณ - หู |
| ทะนุถนอม | ทนุถนอม | |
| ทะนุบำรุง, ทำนุบำรุง | ทนุบำรุง | |
| ทะลาย/ทลาย | มักสับสน | ทะลาย - ช่อผลของมะพร้าว ทลาย - อาการที่สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย เช่น กองทรายทลาย, พังหรือทำให้พัง เช่น กำแพงทลาย ทลายกำแพง |
| ทะเลสาบ | ทะเลสาป | |
| ทัณฑ์ | ฑัณฑ์ | โทษที่เนื่องด้วยความผิด เช่น ทัณฑสถาน ทำทัณฑ์บน |
| ทีฆา ยุโก | ฑีฆา ยุโก | ทีฆายุ หมายถึง อายุยืนยาว |
| ทุกรกิริยา | ทุกข์กิริยา | หมายถึง กิจที่ทำได้ยาก หรือ ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง |
| ทุพภิกขภัย | ทุภิกขภัย | ทุส + ภิกขภัย, เปลี่ยน ส เป็น พ ตามหลักการสมาส |
| ทูต | ฑูต | |
| ทูนหัว | ทูลหัว | |
| ทูลกระหม่อม | ทูนกระหม่อม | |
| เท่ | เท่ห์ | |
| เทเวศร์ | เทเวศ, เทเวศน์ | เทว + อิศร์ |
| เท้าความ | ท้าวความ | เท้า (1) ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ (2) ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว (3) อ้างถึง เช่น เท้าความ |
| เทิด | เทอด | เทิดทูน, ละครเทิดพระเกียรติ |
| แท็กซี่ | แท๊กซี่, แท้กซี่ | |
| แทรกแซง | แซกแซง | |
| โทรทัศน์/โทรทรรศน์ | โทรทัศน์ - ทีวี เครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่ง โทรทรรศน์ - กล้องส่องทางไกล |
|
| โทรศัพท์ | โทรศัพย์ | ศัพท-, ศัพท์ (1) เสียง เช่น โทรศัพท์, คำ เช่น ศัพท์บัญญัติ (2) คำยากที่ต้องแปล (3) เรื่อง เช่น ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด |
| หมวด ธ | ||
| ธนบัตร | ธนาบัตร | |
| ธนาณัติ | ธนานัติ, ธนาณัต | |
| ธัญพืช | ธัญญพืช | |
| ธำมรงค์ | ธำมรง, ทำมะรงค์ | แปลว่า "แหวน" |
| ธำรง | ธำรงค์ | |
| ธุรกิจ | ธุระกิจ | สมาสแล้ว ลบสระ อะ |
| หมวด น | ||
| นพปฎล | นพปดล | นพปฎลมหาเศวตฉัตร - ฉัตร 9 ชั้น เป็นฉัตรสูงสุดสำหรับพระมหากษัตริย์ |
| นภดล | นพดล | นภดล = พื้นฟ้า |
| นวัตกรรม | นวตกรรม | |
| นอต | น็อต, น๊อต | ทับศัพท์จาก nut ในภาษาอังกฤษ การเขียนคําทับศัพท์ ไม่ต้องใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ ยกเว้นในกรณีที่คํานั้นมีเสียงซ้ำกับคําไทย จนทําให้เกิดความสับสน อาจใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ได้ เช่น coke = โค้ก coma = โคม่า |
| นะ | น๊ะ | น เป็นอักษรต่ำ คำตายเสียงสั้น พื้นเสียงเป็นเสียงตรีอยู่แล้ว ไม่ต้องใส่วรรณยุกต์ใด ๆ |
| นะคะ | นะค่ะ, นะค๊ะ | คะ เป็นเสียงตรี ไม่ต้องใช้ไม้ตรี ในขณะที่ ค่ะ เป็นเสียงโท |
| นัย | นัยยะ | |
| นัยน์ตา | นัยตา | |
| นานา | นา ๆ | คำมูลสองพยางค์ ต่าง ๆ นานา |
| นิเทศ/นิเทศก์ | นิเทศน์ | นิเทศ = ชี้แจง, แสดง, จำแนก เช่น การนิเทศ นิเทศก์ = ผู้ชี้แจง เช่น ศึกษานิเทศก์ |
| เนืองนิจ/เนืองนิตย์ | ใช้ได้ทั้ง 2 คำ | เนืองนิจ,เนืองนิตย์ - เสมอ ๆ เช่น ส่งข่าวถึงกันอยู่เนืองนิตย์ |
| นานัปการ | นานับประการ | นานัปการ - มีหลายอย่าง, นานาประการ ก็ได้ |
| น้ำแข็งไส | น้ำแข็งใส | น้ำแข็งไส หมายถึง การนำนํ้าแข็งไปไสบนกบ จนได้เกล็ดนํ้าแข็ง เป็นวิธีทำแบบดั้งเดิม ไม่ใช่น้ำแข็งมีลักษณะใสจนมองทะลุได้ |
| แน่นหนา/หนาแน่น | มักสับสน | แน่นหนา- มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา มีหลักฐาน มัดตัวแน่นหนา หนาแน่น - คับคั่ง, แออัด, เช่น ต้นไม้ขึ้นกันอย่างหนาแน่น |
| โน้ต | โน๊ต | น เป็นอักษรต่ำ ซึ่งจะไม่มีการเติมไม้ตรีเด็ดขาด อักษรตํ่าคำเป็น ผันวรรณยุกต์ได้ 2 รูป 3 เสียง คา ค่า ค้า พื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ผันด้วยไม้เอก เป็นเสียงโท ผันด้วยไม้โทเป็นเสียงตรี คำตาย สระเสียงยาว ผันได้ 2 รูป 3 เสียง คาด ค้าด ค๋าด พื้นเสียงเป็นเสียงโท ผันด้วยไม้โทเป็นเสียงตรี ผันด้วยไม้จัตวา เป็นเสียงจัตวา คำตาย สระเสียงสั้น ผันได้ 2 รูป 3 เสียง คะ ค่ะ ค๋ะ พื้นเสียงเป็นเสียงตรี ผันด้วยไม้เอกเป็นเสียงโท ผันด้วยไม้จัตวาเป็นเสียงจัตวา |
| หมวด บ | ||
| บรรทัด | บันทัด | คำที่ใช้ บัน มีดังนี้ บันดาลลงบันได บันทึกให้จำจงดี รื่นเริงบันเทิงมี เสียงบันลือสนั่นดัง บันโดยบันโหยไห้ บันเหินไปจากรวงรัง บันทึงถึงความหลัง บันเดินนั่งนอนบันดล บันกวดเอาลวดรัด บันจวบจัดตกแต่งตน คำบันนั้นฉงน ระวังปนกับ ร หัน คำที่ใช้ รร เรียกว่า ร หัน ที่นิยมใช้ บรรจุอีกบรรดา บรรเทามาหาบรรยาย บรรลุไม่วุ่นวาย บรรลัยตาย บรรเจิดงาม บรรจบ บรรทมนอน บรรจงก่อน บรรหารตาม บรรทัด บรรทุกน้ำ บรรพต ข้าม บรรพชา |
| บรรทุก | บันทุก | |
| บรรลุ | บันลุ | |
| บรรเลง | บันเลง | |
| บล็อก | บล็อค, บล๊อก | เป็นคำทับศัพท์ |
| บ่วงบาศ | บ่วงบาศก์ | บ่วงบาศ - บ่วงสำหรับโยนไปคล้อง บาศก์ - ลูกเต๋า, ลูกสกา, ใช้ว่า ลูกบาศก์ |
| บอระเพ็ด | บรเพ็ด, บอระเพชร | |
| บังสุกุล | บังสกุล | |
| บัญญัติไตรยางศ์ | บัญญัติไตรยางค์ | |
| บัตรสนเท่ห์ | บัตรสนเท่ | |
| บันเทิง | บรรเทิง | |
| บันลือ | บรรลือ | |
| บาดทะยัก | บาททะยัก, บาดทยัก | |
| บาตร | บาต | ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต บิณฑบาต - ไม่มีตัว ร ข้างท้าย |
| บำเหน็จ | บ่าเน็จ | |
| บิณฑบาต | บิณฑบาตร, บิณฑบาท | |
| บิดพลิ้ว | บิดพริ้ว | |
| บุคลากร | บุคคลากร | |
| บุคลิกภาพ | บุคคลิกภาพ | |
| บุปผชาติ | บุปผาชาติ | บุปผชาติ = ดอกไม้, พวกดอกไม้ |
| บูรณปฏิสังขรณ์ | บูรณะปฏิสังขรณ์ | บูรณปฏิสังขรณ์ เป็นคำสมาส |
| เบญจเพส | เบญจเพศ | เพส มาจากคำว่า วีสะ = 20 เบญจ = 5, เบญจเพส = 25 |
| เบนซิน | เบ็นชิน, เบนซิล | น้ำมันเบนซิน |
| เบรก | เบรค | เป็นคำทับศัพท์ - break = หยุด, พัก |
| หมวด ป | ||
| ปฏิกิริยา | ปฏิกริยา | |
| ปฏิสันถาร | ปฏิสัณฐาน, ปฏิสันถาน | |
| ปฏิพัทธ์ | ประติพัทธ์ | |
| ปฏิสังขรณ์ | ปฏิสังฃร | |
| ปฐมนิเทศ | ปฐมนิเทศก์, ปฐมนิเทศน์ | |
| ปณิธาน, ประณิธาน | ปนิธาน, ประนิธาน | ตั้งใจไว้ |
| ปรนนิบัติ | ปรณนิบัติ | |
| ปรมาณู | ปรมณู | ปรม + อณู |
| ประกายพรึก | ประกายพฤกษ์ | ประกายพรึก - ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวประกายพรึก พฤกษ์ - ต้นไม้ กัลปพฤกษ์ - ต้นไม้ที่เชื่อกันว่าให้ผลสำเร็จตามความปรารถนา |
| ประกาศิต | ประกาษิต | |
| ประจัญบาน | ประจันบาน, ประจันบาล, ประจัญบาล | |
| ประจันหน้า | ประจัญหน้า | |
| ประจำการ | ประจำการณ์ | ประจำการ - อยู่ในตำแหน่งหน้าที่ประจำ, ยังอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่, เช่น ทหารประจำการ ประจำการณ์ - ไม่มีคำนี้ในพจนานุกรม เขียนผิด รักษาการณ์ - เฝ้าดูแลเหตุการณ์ เช่น มีทหารรักษาการณ์อยู่ตลอดเวลา |
| ประนม/ประณม/ประณต | ประนม - ยกกระพุ่มมือ เช่น ประนมมือ ประณม - (คำนาม)การน้อมไหว้ ประณต - (คำกริยา) น้อมไหว้ |
|
| ประณาม | ประนาม | ประณาม(1) ก. น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี ประณาม (2) (1) กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง (2) ขับไล่ |
| ประณีต | ปราณีต | ประณีต - ละเอียดลออ, เรียบร้อยงดงาม, เช่น ฝีมือประณีต |
| ประดิดประดอย | ประดิษฐ์ประดอย | |
| ประณาม | ประนาม | ประณาม (1) - น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม) ประณาม (2) - กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม) - ขับไล่. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม) |
| ประนีประนอม | ปรานีปรานอม, ประณีประณอม | |
| ประเมิน | ประเมิณ | อย่าสับสนกับ "ประมาณ" |
| ประสบการณ์ | ประสพการณ์ | ประสบ - พบ, พบปะ, พบเห็น - ประสบการณ์ ประสพ - การเกิดผล |
| ประสูติ | ประสูต, ประสูตร | |
| ประสูติการ | ประสูติกาล | การคลอด |
| ประสูติกาล | ประสูติการ | เวลาที่คลอด |
| ประหัตประหาร | ประหัดประหาร, ประหัตถ์ประหาร | |
| ปรัมปรา | ปรำปรา, ปะรำปะรา | อ่านว่า ปะ-รำ-ปะ-รา |
| ปรัศนี | ปรัศนีย์ | ปรัศนี - เครื่องหมายคำถาม ปรัศนี - สิ่งที่เป็นเงื่อนงำต้องหาคำตอบ |
| ปรากฏ | ปรากฎ | ใช้ ฏ ปฏัก |
| ปรานี/ปราณี | ปรานี - เอ็นดูด้วยความสงสาร. ปราณี - ผู้มีชีวิต, สัตว์, คน |
|
| ปรานีปราศรัย | ปราณีปราศัย | |
| ปล้นสะดม | ปล้นสดมภ์ | สะดม - ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว, ใช้เข้าคู่กับคำ ปล้น เป็น ปล้นสะดม สดมภ์ - เสา, หลัก, ช่องในแนวตั้งสำหรับกรอกรายการต่าง ๆ |
| ปวารณา | ปวารนา | |
| ปักษิน | ปักษิณ | ปักษิน, ปักษี - สัตว์มีปีก คือ นก ทักษิณ - ทิศใต้ ใช้ว่า ทิศทักษิณ, ข้างขวา |
| ปาฏิหาริย์ | ปาฏิหาร, ปาฏิหารย์ | |
| ปิกนิก | ปิคนิค | คำทับศัพท์ |
| ปุโรหิต | ปุโลหิต | |
| เปอร์เซ็นต์ | เปอร์เซนต์ | คำทับศัพท์ อย่าสับสนกับ ลายเซ็น ลายมือชื่อ |
| หมวด ผ | ||
| ผรุสวาท | ผรุสวาส | วาท - คำพูด, ถ้อยคำ อย่าสับสนกับคำว่า พิศวาส |
| ผลลัพธ์ | ผลลัพท์ | |
| ผลัด/ผัด | มักใช้สับสน | ผลัด หมายถึง เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า, ผลัดเวร, ผลัดใบ, ผลัดขน, ผลัดเปลี่ยน ผัด มีความหมายหลายอย่าง เช่น ขอเลื่อนเวลา ย้ายไปย้ายมา หมุนไปมา ล่อให้ไล่ เช่น ผัดวันประกันพรุ่ง, ผัดผ่อน (ขอเลื่อนไปก่อน พอให้ทุเลา), ข้าวผัด, ขอผัดไปก่อน (ขอเลื่อนไปก่อน) |
| ผลานิสงส์ | ผลานิสงฆ์ | |
| ผอบ | ผะอบ | |
| ผัดผ่อน | ผลัดผ่อน | |
| ผัดวันประกันพรุ่ง | ผลัดวันประกันพรุ่ง | |
| ผัดหนี้ | ผลัดหนี้ | |
| ผาสุก | ผาสุข | |
| ผุดลุกผุดนั่ง | ผลุดลุกผลุดนั่ง | |
| ผูกพัน | ผูกพันธ์ | |
| ผู้เยาว์ | ผู้เยา | เยาว-, เยาว์ หมายถคง อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. (แผลงมาจาก ยุว) เยา แปลว่า เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา. |
| เผลอไผล | เผอไผ | |
| เผอเรอ | เผลอเรอ | เผอเรอ - ขาดความเอาใจใส่ในสิ่งที่ต้องทำ เผลอ - หลงลืมไปชั่วขณะ เช่น เผลอตัว เผลอสติ, เลินเล่อ, ไม่ระวังตัว, เช่น เผลอไปแผล็บเดียว แมวคาบปลาไปกินเสียแล้ว |
| เผอิญ | ผเอิญ, ผะเอิญ | |
| เผ่าพันธุ์ | เผ่าพันธ์ | เผ่าพันธุ์ - เชื้อสาย |
| แผนการ | แผนการณ์ | |
| ไผท | ผไท, ผะไท | |
| หมวด ฝ | ||
| ฝรั่งเศส | ฝรั่งเศษ | |
| ฝักฝ่าย/ฝักใฝ่ | ฝักฝ่าย - พวก, ข้าง. หรือ เข้าพวก, เข้าข้าง. ฝักใฝ่ - เอาใจใส่, ผูกพัน. |
|
| ฝีดาษ | ฝีดาด | ฝีดาษ - ไข้ทรพิษ |
| หมวด พ | ||
| พงศ์พันธุ์ | พงพันธุ์, พงศ์พันธ์ | |
| ฯพณฯ | พณฯ | อ่านว่า "พะ-นะ-ท่าน" (ย่อมาจากคำ พณหัว พณหัวเจ้า พณหัวเจ้าท่าน). |
| พยัก | พะยัก | |
| พยักพเยิด | พะยักพะเยิด, พยักเพยิด | |
| พยัคฆ์ | พยัค, พยัฆ | เสือ |
| พยาน | พะยาน | |
| พยาบาท | พญาบาท, พยาบาตร | |
| พรรณนา | พรรณา | อ่านว่า พัน-นะ-นา |
| พรหมจรรย์ | พรมจรรย์ | |
| พรํ่าพลอด | พรํ่าพรอด | พร่ำพลอด - พูดออดอ้อนออเซาะ พรอด - เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม |
| พลศึกษา | พละศึกษา | คำสมาส |
| พลาสติก | พลาสติค | |
| พหูสูต | พหูสูตร | |
| พะแนง | พแนง, แพนง | |
| พะยอม | พยอม | ชื่อต้นไม้ มีดอกสีขาว |
| พะวักพะวน | พวักพวน | |
| พังทลาย | พังทะลาย | ทลาย - อาการที่สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหัก หรือพังกระจัดกระจาย ทะลาย - ช่อผลของหมากหรือมะพร้าว ที่ออกเป็นกลุ่มรวมกัน เช่น ทะลายหมาก ทะลายมะพร้าว |
| พันทาง | พันธุ์ทาง | พันทาง - เรียกไก่ที่พ่อเป็นอู แม่เป็นแจ้ ว่า ไก่พันทาง, ภายหลังเรียกเลยไปถึง สัตว์ที่พ่อแม่ต่างพันธุ์กัน (ยกเว้นปลากัด) จนถึงสิ่งต่างชนิดบางอย่าง ที่แกมกันหรือไม่เข้าชุดกัน เช่น สุนัขพันทาง เครื่องลายครามพันทาง |
| พัศดี | พัสดี | พัศดี มาจากภาษาสันสันสฤษ - ผู้บังคับการเรือนจำ, ผู้ปกครองนักโทษ สัสดี - ผู้รวบรวมบัญชีคน, เจ้าหน้าที่บัญชีทหาร |
| พัสดุ | พัศดุ | |
| พากย์ | พากษ์ | พากย์หนัง |
| พาณิชย์ | พานิชย์ | |
| พาหุรัด | พาหุรัต | |
| พิณพาทย์ | พิณภาทย์ | |
| พิธีรีตอง | พิธีรีตรอง | อย่าสับสนกับคำว่า ไตร่ตรอง |
| พิบูล | พิบูลย์ | พิบูล - กว้างขวาง, มาก ไพบูลย์ - เต็มเปี่ยม, เต็มที่ |
| พิพิธภัณฑ์ | พิพิทธภัณฑ์ | |
| พิราบ | พิราป | นกพิราบ |
| พิลาป | พิราป | พิลาป - ครํ่าครวญ, ร้องไห้ เช่น รำพันพิลาป |
| พิศวง | พิสวง | |
| พิศวาส | พิสวาส | |
| พิสดาร | พิศดาร | |
| พิสมัย | พิศมัย | พิสมัย (1)ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม (2)รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย (3)ควรชม |
| พึมพำ | พึมพัม | |
| พุดตาน | พุดตาล | อย่าสับสนกับคำว่า น้ำตาล |
| พุทธชาด | พุทธชาติ | ดอกพุทธชาด |
| พู่กัน | ภู่กัน | |
| พู่ระหง | ภู่ระหง | |
| เพชฌฆาต | เพชรฆาต | |
| เพชร | เพ็ชร, เพ็ชร์ | |
| เพนียด | พเนียด, พะเนียด | |
| เพริศพริ้ง | เพริดพริ้ง | |
| เพิ่มพูน | เพิ่มพูล | |
| เพียบพร้อม | เพรียบพร้อม | |
| แพทยศาสตร์ | แพทย์ศาสตร์ | แพทยศาสตร์ เป็นคำสมาส |
| โพชฌงค์ | โพชงค์ | โพชฌงค์ - องค์แห่งธรรมเป็นเครื่องตรัสรู้ มี 7 ประการ |
| โพ/โพธิ์ | โพธิ์ทะเล | โพ - ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ต้นโพ โพทะเล - ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดพิจิตร, ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ต้นโพทะเล โพธิ์ - ชื่อต้นไม้เป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า, ความตรัสรู้ เช่น พระพุทธเจ้า ทรงประทับตรัสรู้ พระสัมมาสัมโพธิญาณ ใต้ต้นโพธิ์ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ |
| โพนทะนา | โพนทนา | โพนทะนา - กล่าวโทษ, ติเตียน, พูดกล่าวโทษท่านต่อหน้าผู้อื่น |
| ไพฑูรย์ | ไพทูรย์ | |
| หมวด ฟ | ||
| ฟังก์ชัน | ฟังก์ชั่น | เป็นคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษ มาจากคำว่า function ตัว ก ไม่ออกเสียงจึงมีเครื่องหมายการันต์ และ ไม่มีการใส่วรรณยุกต์ |
| ฟั่น | ฝั้น | ฟั่น - คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย |
| ฟิวส์ | ฟิว | |
| ฟุลสแก๊ป | ฟูลสแก็ป | เป็นคำทับศัพท์ มาจากคำว่า foolscap |
| เฟิน/เฟิร์น | เฟิน - ชื่อพืชไร้ดอกพวกผักกูด, ใช้ว่า เฟิร์น ก็มี มาจากคำภาษาอังกฤษว่า fern | |
| แฟชั่น | แฟชัน | เป็นคำทับศัพท์ มาจากคำว่า fashion แต่เวลาเขียนต้องมีไม้เอก |
| ไฟแช็ก | ไฟแช็ค, ไฟแชค | ไฟแช็ก - อุปกรณ์จุดไฟชนิดหนึ่ง เวลาใช้ต้องทำให้จักรโลหะครูดกับหินถ่านไฟ เกิดประกายไฟติดไส้ที่ชุ่มด้วยนํ้ามันหรือแก๊สที่บรรจุอยู่ ลุกเป็นเปลวไฟขึ้น เมื่อจุดไฟจะเสียงดัง แช็ก จึงเรียกว่าไฟแช็ก |
| หมวด ภ | ||
| ภคินี | ภคิณี | ภคินี - พี่หญิง, น้องหญิง |
| ภวังค์ | พวังค์ | ภวังค์ - ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว |
| ภาคทัณฑ์ | ภาคฑัณฑ์ | |
| ภาคภูมิ | พากพูม | ภาคภูมิ - มาจากภาษาบาลี ความหมายเดิมหมายถึง "ส่วนแห่งแผ่นดิน" แต่เรานำมาใช้ หมายถึง มีสง่า, ผึ่งผาย คำว่า "ภูมิ" แปลว่า "แผ่นดิน, ที่ดิน" แต่เรานำมาใช้หมายความว่า "สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย" เป็นการนำคำมาใช้ในความหมายที่ต่างไปจากความหมายเดิม |
| ภาพยนตร์ | ภาพยนต์ | อย่าสับสนกับ รถยนต์ เครื่องยนต์ ยานยนต์ |
| ภาวการณ์ | ภาวะการณ์, ภาวะการ | |
| ภุชงค์ | พุชงค์ | ภุชงค์ - งู นาค นาคา |
| ภูตผี | ภูติผี | |
| ภูมิใจ | พูมใจ | |
| หมวด ม | ||
| มกุฎราชกุมาร | มงกุฏราชกุมาร, มกุฏราชกุมาร | มกุฎราชกุมาร - ตำแหน่งรัชทายาท ที่จะสืบราชสันตติวงศ์ ซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงสถาปนา |
| มงกุฎ | มงกุฏ | ใช้ ฎ ชฎา |
| มณฑป | มนฑป, มณทป | อ่านว่า มน-ดบ |
| มนเทียร/มณเฑียร | มนเฑียร | มนเทียร - เรือนหลวงซึ่งใช้เป็นที่ประทับประจำของพระมหากษัตริย์ ใช้ว่า พระราชมนเทียร, โบราณใช้ว่า พระราชมณเฑียร |
| มรณภาพ | มรณะภาพ | |
| มลทิน | มนทิน | มลทิน - ความมัวหมอง, ความด่างพร้อย, ความไม่บริสุทธิ์ มล - ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์ มน (1)กลม ๆ, โค้ง ๆ, ไม่เป็นเหลี่ยม, เช่น ทองหลางใบมน (2)ใจ เช่น มโน มนัส (3)สนิม, เหงื่อไคล |
| มหรรณพ | มหรรนพ, มหันนพ | มหรรณพ - ทะเลใหญ่, ห้วงนํ้าใหญ่ |
| มหรสพ | มหรศพ | อ่านว่า มะ-หอ-ระ-สบ มหรสพ - การเล่นรื่นเริง เช่น โขน ละคร เป็นต้น |
| มหัศจรรย์ | มหรรศจรรย์ | |
| มหาหิงคุ์ | มหาหิงค์ | มหาหิงคุ์ - ยางของไม้ล้มลุกหลายชนิดหนึ่ง มีกลิ่นร้อนฉุนและเหม็น นิยมใช้เป็นยาทาภายนอก |
| มไหศวรรย์ | มไหสวรรค์ | |
| ม่อหัอม/ม่อฮ่อม/หม้อห้อม | หม้อฮ่อม | เสื้อม่อฮ่อม |
| มัคคุเทศก์ | มัคคุเทศ, มัคคุเทศน์ | |
| มัคนายก, มรรคนายก | มัคทายก, มรรคทายก | (บาลี) มคฺค + นายก (สันสกฤต) มารฺค + นายก หมายถึง ผู้นำทาง ได้แก่ ผู้จัดการทางกุศล หรือผู้ชี้แจง ทางบุญกุศล และป่าวประกาศ ให้ประชาชน มาทำบุญที่วัด |
| มัณฑนศิลป์ | มันทนศิลป์, มันฑณศิลป์ | มัณฑนศิลป์ - ศิลปะการออกแบบ และตกแต่งผลิตกรรม หรืองานช่างต่าง ๆ |
| มัธยัสถ์ | มัธยัสถุ์ | อย่าสับสนกับ ยานัตถุ์ |
| มัศยา, มัตสยา | มัสยา | มัศยา - ปลา |
| มัสมั่น | มัสหมั่น | อ่านว่า มัด-สะ-หมั่น แกงมัสมั่น |
| มาตรฐาน | มาตราฐาน | |
| มานุษยวิทยา | มนุษยวิทยา | มานุษยวิทยา - วิชาว่าด้วยเรื่องตัวคน และสิ่งที่คนสร้างขึ้น |
| มืดมน | มืดมนต์, มืดมล | |
| มุกตลก | มุขตลก | มุกตลก - วิธีทำให้ขบขัน |
| แมงมุม | แมลงมุม | แมงมุม มี 8 ขา แมงมุมไม่ใช่แมลง |
| แมงดา/แมลงดา | ใช้ได้ทั้งสองคำ | แมงดา (1) ชื่อสัตว์ทะเลในวงศ์ Xiphosuridae รูปร่างคล้ายจานควํ่า หางยาวเป็นแท่ง ในน่านนํ้าไทยพบ ๒ ชนิด คือ แมงดาจานหรือแมงดาทะเลหางเหลี่ยม บนสันหางเป็นหนามคล้ายฟันเลื่อย หน้าตัดของหางมีรูปคล้ายสามเหลี่ยม และ แมงดาทะเลหางกลม แมงดาถ้วย เหรา หรือ แมงดาไฟ ขนาดเล็กกว่าแมงดาจาน สันหางเรียบ หน้าตัดของหางค่อนข้างกลม ในบางฤดูกาล ไข่และอวัยวะภายในอาจเป็นพิษได้, แมงดาทะเล ก็เรียก (2) ชื่อตะเกียงอย่างโบราณ รูปคล้ายแมงดาทะเล ใช้แขวนจุดตามโรงหนังโรงโขน (3) ชื่อนาฬิกาแขวนมีรูปเป็น ๒ ตอนคล้ายกับรูปแมงดาทะเล (4) (ภาษาพูด) ชายที่อาศัยนํ้าพักนํ้าแรงของผู้หญิงโสเภณีดำรงชีวิต แมลงดา หมายถึงแมงดา ตามความหมาย (1) แมลงดานา แมลงดาขี้ควาย แมลงดาสวน แมลงดาโป้งเป้ง |
| แมลงภู่ | แมลงพู | หอยแมลงภู่ |
| แมลงสาบ | แมลงสาป | |
| ไมยราบ/ไมยราพ | มักสับสน | ไมยราบ - ชื่อพืชชนิดหนึ่ง ต้นไมยราบ ไมยราพ - เป็นตัวละครในเรื่องรามเกียรติ์ มีเวทมนตร์สะกดทัพ |
| มหัศจรรย์ | มหรรศจรรย์ | |
| หมวด ย | ||
| ย่อมเยา/เยาว์วัย | มักสับสน | เยา - เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา ราคาย่อมเยา เยาว์ - อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์ (แผลงมาจาก ยุว) |
| ยาเกร็ด | ยาเกล็ด | ยาเกร็ด - ยาที่ไม่ใช่ยาตำราหลวง เกร็ด - ส่วนย่อยหรือส่วนเบ็ดเตล็ด เช่น เกร็ดพงศาวดาร เกล็ด - ส่วนที่เป็นแผ่น ๆ ซ้อนเหลื่อมกันห่อหุ้มตัวปลาและสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด เช่น เกล็ดปลา เกล็ดมังกร |
| ยานัตถุ์ | ยานัตถ์, ยานัด | |
| ยีราฟ | อีราฟ | |
| เยาว์วัย | เยาวัย | |
| เยื่อใย | เยื่อไย | ใย ใช้ไม้ม้วน |
| ใย/ไย | ใย (1)สิ่งที่เป็นเส้นเล็ก ๆ บาง ๆ เช่น ใยบัว ใยแมงมุม. (2)นวลบาง, บาง ๆ, ละเอียดอ่อน เช่น นวลใย ไย ไฉน, อะไร, ทำไม, เช่น จะช้าอยู่ไย ไยจึงไม่มา | |
| ใยแมงมุม | ไยแมงมุม | ใย ใช้ไม้ม้วน |
| ไยดี | ใยดี | ไยดี - พอใจ, ยินดี, เอื้อ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ไยดี อย่าไปไยดี |
| หมวด ร | ||
| รกชัฏ | รกชัฎ | ชัฏ (ใช้ ฏ ปฏัก) - ป่าทึบ, ป่ารก |
| รถยนต์ | รถยนตร์ | |
| รมณีย์ | รมนีย์, รมณี | |
| รสชาติ | รสชาด | |
| ร้องไห้ | ร้องให้ | |
| ระบบนิเวศ | ระบบนิเวศน์ | |
| ระเบ็งเซ็งแซ่ | ระเบงเซ็งแซ่ | ระเบ็ง - ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคำ เซ็งแซ่ เป็น ระเบ็งเซ็งแซ่ เซ็งแซ่ - ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด ระเบง - ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง |
| ระเห็จ | รเห็จ, เรห็จ | ระเห็จ - ไปอยู่ในที่ที่ไม่สมควร เช่น ระเห็จขึ้นไปอยู่บนยอดไม้ |
| รักษาการ/รักษาการณ์ | รักษาการ - ปฏิบัติหน้าที่แทนชั่วคราว เช่น รักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการ รักษาการณ์ - เฝ้าดูแลเหตุการณ์ เช่น มีทหารรักษาการณ์อยู่ตลอดเวลา ... |
|
| รังควาน | รังควาญ | รังควาน - รบกวนทำให้รำคาญหรือเดือดร้อน เช่น คนพาลชอบรังควานคนอื่น |
| รังสี | รังษี | |
| รัญจวน | รัญจวญ, รัญจวณ | |
| รากเหง้า | รากเง่า | เหง้า - ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน หรือหมายถึง ต้นเดิม, ต้นวงศ์. เง่า - โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า |
| ราชภัฏ | ราชภัฎ | ใช้ ฏ ปฏัก |
| ราชัน/ราชันย์ | ราชัน - พระราชา ราชันย์ - เชื้อกษัตริย์. |
|
| ราดหน้า | ลาดหน้า | ราดก. เทของเหลว ๆ เช่นนํ้าให้กระจายแผ่ไปหรือให้เรี่ยรายไปทั่ว เช่น ราดนํ้า ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ข้าวราดแกง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เยี่ยวราด ขี้ราด ลาด (1) ก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง (2) ว. เทตํ่าหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด |
| ราพณาสูร | ราพนาสูร | |
| ริบบิ้น | ริ้บบิ้น | ริบ - อักษรต่ำ คำตาย พื้นเสียงเป็นเสียงตรี ไม่ต้องใส่วรรณยุกต์ |
| รื่นรมย์ | รื่นรมณ์ | |
| เรี่ยไร/เรี่ยราย | เรี่ยไร - ขอร้องให้ช่วยออกเงินทำบุญเป็นต้นตามสมัครใจ เรี่ยราย - กระจายเกลื่อนไป เช่น กินข้าวหกเรี่ยรายไปทั่ว หมาคุ้ยขยะตกเรี่ยราย |
|
| โรมันคาทอลิก | โรมันคาธอลิค | |
| หมวด ฤ | ||
| ฤกษ์พานาที | ฤกษ์ผานาที | ฤกษ์พานาที - ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์ เลขผานาที - เลข (โดยมากใช้ในทางโหราศาสตร์) |
| ฤทธิ์ | ฤทธ,ฤทธิ, ฤทธ์ | |
| ฤๅษี, ฤษี | ฤาษี | |
| หมวด ล | ||
| ลดาวัลย์ | ลัดดาวัลย์, ลดาวัณย์ | ลดาวัลย์ - ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ดอกสีขาว ออกเป็นช่อ กลิ่นหอมเย็น |
| ลมปราณ | ลมปราน | ปราณ - ลมหายใจ, สัตว์มีชีวิต, ชีวิต, ใจ. ปราน - โคตร, วงศ์. |
| ลมหวน | ลมหวล | หวน - เวียนกลับ เช่น ลมหวน ลมหวน - ลมที่พัดกลับไปกลับมาขณะฝนตก หอมหวน - หอมตลบ |
| ล็อกเกต | ล็อคเก็ต | |
| ละเอียดลออ | ละเอียดละออ | |
| ลักเพศ | ลักเพท, ลักเพส | |
| ลังถึง | รังถึง | |
| ลาดตระเวน | ลาดตระเวณ | มักสับสนกับ "บริเวณ" |
| ลาดยาง | ราดยาง | เรียกถนนที่ปูผิวจราจรด้วยยางมะตอยผสมกับหินหรือทรายเป็นต้น ว่า ถนนลาดยาง |
| ลายเซ็น | ลายเซ็นต์ | |
| ลำไย | ลำใย | |
| ลิดรอนสิทธิ์ | ริดรอนสิทธิ์ | ลิดรอน - ตัดทอน เช่น ลิดรอนอำนาจ ลิดรอนสิทธิ์ ลิด - เด็ดหรือตัดเพื่อแต่ง เช่น ลิดกิ่ง ลิดใบ ริด มีใช้คำเดียวคือ ริดสีดวง |
| ลิปสติก | ลิปสติค | |
| ลิฟต์ | ลิปต์, ลิฟ , ลิฟท์ | มาจากคำภาษาอังกฤษ lift |
| ลือชา/ฦๅชา | ฦๅชา เป็นคำโบราณ หมายถึง ลือชา | |
| ลุกลี้ลุกลน | รุกรี้รุกรน, ลุกลี้ลุกรน | |
| ลูกนิมิต | ลูกนิมิตร | |
| ลูกบาศก์ | ลูกบาศ | |
| เล่นพิเรนทร์ | เล่นพิเรนท์ | พิเรนทร์ - อุตรินอกลู่นอกทาง เช่น เล่นพิเรนทร์ คนพิเรนทร์ |
| เล่ห์กระเท่ห์ | เล่กระเท่ | เล่ห์กระเท่ห์ - กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง |
| โล่ | โล่ห์ | |
| โลกาภิวัตน์ | โลกาภิวัฒน์ | |
| โลหิต | โรหิต | |
| หมวด ว | ||
| วงศ์วาน | วงษ์วาน | วงศ์วาน - ลูกหลานเหลนในตระกูล, มักใช้เข้าคู่กับคำ ว่านเครือ เป็น วงศ์วานว่านเครือ |
| วัคซีน | วักซีน | |
| วัณโรค | วันโรค | |
| วันทยหัตถ์ | วันทยาหัตถ์ | วันทยหัตถ์(คำสมาส) - ท่าเคารพด้วยมือของทหาร ตำรวจ ลูกเสือ เป็นต้น วันทย- ควรไหว้, ควรนอบนบ |
| วันทยาวุธ | วันทยวุธ | คำสนธิ |
| วางก้าม | วางกล้าม | วางก้าม - ทำท่าใหญ่โต, ทำท่าเป็นนักเลงโต กล้าม - มัดเนื้อที่รวมกันเป็นก้อน ๆ ในกายคนและสัตว์ เรียกว่า กล้ามเนื้อ |
| วารดิถี | วาระดิถี | |
| วิ่งเปี้ยว | วิ่งเปรี้ยว | วิ่งเปี้ยว - การเล่นวิ่งแข่งชนิดหนึ่ง เปรี้ยว - มีรสอย่างหนึ่งอย่างรสมะนาวเป็นต้น |
| วิ่งผลัด | วิ่งผัด | |
| วิตถาร | วิตรถาร, วิตถาน, วิตถาล | วิตถาร - กว้างขวาง, มากเกินไป, พิสดาร, นอกแบบ, นอกทาง |
| วิตามิน | ไวตามิน | คำว่า ไวตามิน ไม่พบคำนี้ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 |
| วินาที | วินาฑี | |
| วิหารคด | วิหารคต | วิหารคด - วิหารที่ประดิษฐานพระพุทธรูป มีลักษณะหักเป็นข้อศอก โดยมากตั้งอยู่ ๔ มุม ของเขตพุทธาวาส |
| เวทมนตร์ | เวทย์มนตร์, เวทมนต์ | |
| เวนคืน | เวรคืน | เวนคืนที่ดิน, เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ |
| เวียดนาม | เวียตนาม | ประเทศเวียดนาม |
| ไวยากรณ์ | ไวยกรณ์ | |
| หมวด ต | ||
| ศักย์/ศักดิ์ | ศักย์ - พลังงานที่ใช้ดันกระแสไฟฟ้า ณ จุดใดจุดหนึ่ง มีหน่วยเป็นโวลต์ ศักดิ์ (1) อำนาจ, ความสามารถ, เช่น มีศักดิ์สูง ถือศักดิ์ (2) กำลัง (3) ฐานะ เช่น มีศักดิ์และสิทธิแห่งปริญญานี้ทุกประการ (4) หอก, หลาว |
|
| ศัพท์ | ศัพย์ | |
| ศิลปะ | ศิลป | คำต่อไปนี้ มีสระ อะ -ศิลปะ -ศิลปะปฏิบัติ - วิชาว่าด้วยการปฏิบัติทางศิลปะ เช่น วาดเขียน ปั้นดิน จักสาน เย็บปักถักร้อย -ศิลปะประยุกต์ - กรรมวิธีในการนำทฤษฎีและหลักการทางศิลปะไปใช้ในภาคปฏิบัติ -ศิลปะพื้นบ้าน - ศิลปะแขนงต่าง ๆ เช่น วรรณกรรม ประติมากรรม นาฏศิลป์ หัตถกรรม ที่ชาวบ้านได้สร้างสรรค์ขึ้นจากการเรียนรู้และฝึกปรือในครอบครัวหรือในหมู่บ้าน -ศิลปะสถาปัตยกรรม - ศิลปะลักษณะด้านสถาปัตยกรรม ที่ปรากฏในอาคาร ที่ได้รับการออกแบบ และสร้างขึ้นอย่างวิจิตรงดงาม เช่น พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท พระปรางค์วัดอรุณราชวราราม |
| ศิลปกรรม | ศิลปะกรรม | คำสมาส |
| ศิลปวัฒนธรรม | ศิลปะวัฒนธรรม | ศิลปวัฒนธรรม เป็นคำสมาส หากต้องการแยกคำควรใช้ "ศิลปะและวัฒนธรรม" |
| ศิลปวัตถุ | ศิลปะวัตถุ | ศิลปวัตถุ เป็นคำสมาส |
| ศีรษะ | ศรีษะ | |
| ศึกษานิเทศก์ | ศึกษานิเทศ, ศึกษานิเทศน์ | นิเทศก์ - ผู้ชี้แจง เช่น ศึกษานิเทศก์ ธรรมนิเทศก์ นิเทศ (1)คำแสดง, คำจำแนกออก เช่น การนิเทศ (2)ชี้แจง, แสดง, จำแนก เช่น เดินทางไปนิเทศ |
| หมวด ส | ||
| สกัด | สะกัด | |
| สกาว | สะกาว | |
| สแกน | แสกน | |
| สดับ | สะดับ | |
| สถานการณ์ | สถานการ, สถานะการณ์ | |
| สถิต | สถิตย์ | |
| สบง | สะบง | |
| สไบ | สะไบ, ไสบ | |
| สมดุล | สมดุลย์ | |
| สรรเพชญ | สรรเพชร | |
| สรรแสร้ง | สรรค์แสร้ง | |
| สรรหา | สรรค์หา | สรรค์ หมายถึง สร้าง, ทำให้เกิดขึ้น |
| สร้างสรรค์ | สร้างสรร | |
| สวรรคต | สวรรณคต | |
| สอบเชาวน์ | สอบเชาว์ | |
| สะกด | สกด | |
| สะกิด | สกิด | |
| สะคราญ | สคราญ | |
| สะดวก | สดวก | สะดวกสบาย |
| สะพรึงกลัว | สะพึงกลัว | |
| สะพาน | สพาน | |
| สะเหล่อ | สะเหร่อ, เสร่อ, เสล่อ | สะเหล่อ - ทั้งเซ่อและเล่อ, ทั้งเซ่อซ่าและเล่อล่า |
| สะอาด | สอาด | |
| สักการบูชา | สักการะบูชา | คำสมาส |
| สังเกต | สังเกตุ | |
| สังเขป | สังเขบ | สังเขป - ใจความย่อ, เค้าความย่อ, เช่น เขียนมาพอเป็นสังเขป |
| สังวร | สังวรณ์ | สังวร -ความระวัง, ความเหนี่ยวรั้ง, ความป้องกัน, สำรวม, เหนี่ยวรั้ง อาวรณ์ - ห่วงใย, อาลัย, คิดกังวลถึง, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาลัย เป็น อาลัยอาวรณ์ |
| สังวาล | สังวาลย์ | ยกเว้นชื่อเฉพาะ "สังวาลย์" |
| สังสรรค์ | สังสรร | สังสรรค์ - พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราว สร้างสรรค์ - สร้างให้มีให้เป็นขึ้น, มีลักษณะริเริ่มในทางดี สีสัน - สีต่าง ๆ เช่น เสื้อผ้าร้านนี้มีสีสันสดใสดี จัดสรร - แบ่งส่วนไว้โดยเฉพาะ เช่น หมู่บ้านจัดสรร เลือกสรร - พิจารณาคัดเอาแต่ที่ดี ๆ |
| สัญลักษณ์ | สัญญลักษณ์ | |
| สัณฐาน | สันฐาน, สัณฐาณ | รูปพรรณสัณฐาน |
| สันโดษ | สัญโดษ | |
| สับปลับ | สับปรับ | สับปลับ - กลับกลอกเชื่อไม่ได้ ปรับ - บอก, เล่า, เทียบ, ทำให้เสมอ, ลงโทษ |
| สับปะรด | สัปรด, สับปะรส | |
| สัปเหร่อ | สับปะเหร่อ | |
| สัพยอก | สรรพยอก | |
| สัมมนา | สัมนา, สำมะนา | |
| สาธารณชน | สาธารณะชน | คำสมาส |
| สาธารณประโยชน์ | สาธารณะประโยชน์ | คำสมาส |
| สาธารณสถาน | สาธารณะสถาน | คำสมาส |
| สาธารณสุข | สาธารณะสุข | คำสมาส |
| สาบสูญ | สาปสูญ | สาป - คำแช่งให้เป็นไปต่าง ๆ |
| สาบาน | สาบาญ | |
| สาปแช่ง | สาบแช่ง | |
| สายสิญจน์ | สายสิญจ์ | |
| สารบัญ/สารบาญ | สารบัญ/สารบาญ - บัญชีเรื่อง, รายชื่อเรื่อง (ใช้ได้ทั้งสองคำ) | |
| สารประโยชน์ | สาระประโยชน์ | คำสมาส |
| สารภี/สารพี | ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ดอกสีขาวกลิ่นหอม สารพี - ภาษาพูด หมายถึง ทัพพี |
|
| สาระสำคัญ | สารสำคัญ | ไม่ใช่คำสมาส |
| สารัตถประโยชน์ | สารัตถะประโยชน์ | คำสมาส |
| สารัตถะสำคัญ | สารัตถสำคัญ | มิใช่คำสมาส |
| สำอาง | สำอางค์ | เครื่องสำอาง |
| สิงโต | สิงห์โต | สิงห์ - สัตว์ในนิยาย |
| สิทธิ/สิทธิ์ | สิทธิ (อ่านว่า สิด-ทิ), สิทธิ์ - อำนาจอันชอบธรรม (ใช้ได้ทั้งสองคำ) | |
| สีสัน | สีสรร, สีสรรค์ | |
| สุญญากาศ | สูญญากาศ | |
| สูจิบัตร/สูติบัตร | สูจิบัตร - ใบแจ้งกำหนดการต่าง ๆ สูติบัตร - เอกสารที่แสดงถึงสัญชาติ, ใบเกิด |
|
| เสบียง | สะเบียง, สเบียง | |
| เสื้อเชิ้ต | เสื้อเชิ๊ต | |
| หมวด ห | ||
| หงส์ | หงษ์ | |
| หน็อยแน่ | หนอยแน่ | |
| หน้าปัดนาฬิกา | หน้าปัทม์นาฬิกา | หน้าปัด - แผ่นที่มีตัวเลขหรือสัญลักษณ์แสดงเวลาหรือปริมาณเป็นต้น เช่น หน้าปัดนาฬิกา หน้าปัดวิทยุ หน้าปัดมาตรวัดนํ้า |
| หม้อห้อม/ม่อห้อม/ม่อฮ่อม | หม้อฮ่อม | |
| หมาใน | หมาไน | |
| หมามุ่ย/หมามุ้ย | หมาหมุ้ย | |
| หมูหย็อง | หมูหยอง | |
| หยากไย่/หยักไย่ | หยากใย่, หยักใย่ | |
| หย่าร้าง | อย่าร้าง | |
| หลงใหล | หลงไหล | ไหล - ปลาไหล, ส่วนของพืช เช่น หางไหล, เหล็กไหล ใหล - หลงใหล, หลับใหล |
| หลับใหล | หลับไหล | |
| ห่วงใย | ห่วงไย | |
| หัวมังกุท้ายมังกร | หัวมงกุฎท้ายมังกร | หัวมังกุท้ายมังกร - ไม่เข้ากัน, ไม่กลมกลืนกัน, มีหลายแบบหลายอย่างปนกัน |
| เหม็นสาบ | เหม็นสาป | -สาบ บ ใบไม้ สะกด มีความหมายหลายอย่าง เป็นต้นว่า กลิ่นเหม็น เช่น เหม็นสาบ. ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง คือ แมลงสาบ. หมายความว่า จืด เช่น ทะเลสาบ คือ ทะเลน้ำจืด. หมายความว่า หมดไป สูญไป เช่น สาบสูญ. นอกจากนี้ ยังใช้ในความหมายว่า ผ้าทาบที่อกเสื้อสำหรับติดกระดุมหรือเจาะรังดุม เรียกว่า สาบเสื้อ -สาป ที่ใช้ ป ปลา สะกด มีความหมายว่า กล่าวให้ร้ายให้มีอันเป็นไปต่าง ๆ เช่น สาปแช่ง. สาปส่ง. ถูกสาปให้เป็นหิน |
| เหล็กใน | เหล็กไน | เหล็กใน - เดือยแหลมที่มีในก้นหรือปลายหางสัตว์บางชนิด มีผึ้ง แมงป่อง เป็นต้น (ให้จำว่า เหล็กอยู่ข้างใน) |
| แหลกลาญ | แหลกราญ | |
| โหยหวน | โหยหวล | หวน - เวียนกลับ เช่น ลมหวน หวล - ไม่พบคำนี้ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 |
| โหระพา | โหรพา, โหระภา | |
| หมวด อ | ||
| องคชาต | องคชาติ | |
| อธิษฐาน | อธิฐาน | |
| อนาจาร | อนาจาน, อนาจารณ์ | |
| อนาถ | อนาจ | |
| อนาทร | อนาธร | |
| อนุกาชาด | อนุกาชาติ | |
| อนุญาต | อนุญาติ | ญาติ เขียนมีสระ อิ |
| อนุสาวรีย์ | อนุเสาวรีย์ | |
| อเนก | เอนก | เช่น อเนกประสงค์ |
| อเนจอนาถ | อเน็จอนาถ | |
| อภิรมย์ | อภิรมณ์ | |
| อภิเษก | อภิเสก | |
| อมรินทร์ | อัมรินทร์ | อมรินทร์ - พระอินทร์ |
| อลักเอลื่อ | อะหลักอะเหลื่อ | อลักเอลื่อ - อึดอัดใจ, ลำบากใจ |
| อลังการ | อลังการ์,อลังการณ์ | อลังการ - การตกแต่ง, การประดับ |
| อวสาน | อวสานต์ | |
| อหังการ | อหังการ์ | อหังการ - การยึดว่าเป็นตัวเรา, ความเย่อหยิ่งจองหอง, ความทะนงตัว, ความก้าวร้าวด้วยการถือว่าตนเองสำคัญ, หยิ่ง, จองหอง, อวดดี อหังการ์ - ไม่พบคำนี้ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 |
| อะลุ่มอล่วย/อะลุ้มอล่วย | อลุ่มอล่วย | อะลุ่มอล่วย, อะลุ้มอล่วย - ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน. |
| อะไหล่ | อะหลั่ย | |
| อัญชัน | อัญชัญ | ดอกอัญชัน |
| อัฒจันทร์ | อัธจันทร์ | |
| อัตคัด | อัตคัต | อัตคัด - ขัดสน, ฝืดเคือง, ยากจน, เช่น เขาเป็นคนอัตคัด |
| อัมพาต | อัมพาส | |
| อานิสงส์ | อานิสงฆ์ | อานิสงส์ - ผลแห่งกุศลกรรม สงฆ์ - พระสงฆ์ |
| อาเพศ | อาเพส | |
| อาสน์สงฆ์ | อาสสงฆ์ | อาสน์สงฆ์ - ที่ยกพื้นสำหรับพระสงฆ์นั่ง. |
| อำนาจบาตรใหญ่ | อำนาจบาทใหญ่ | อำนาจบาตรใหญ่ - อำนาจที่ใช้ในทางข่มขี่ |
| อำมหิต | อัมหิต | |
| อิริยาบถ | อิริยาบท | |
| อิสรภาพ | อิสระภาพ | คำสมาส |
| อุดมการณ์ | อุดมการ | การณ์ - เหตุ, เค้า, มูล, เช่น รู้เท่าไม่ถึงการณ์ สังเกตการณ์ การ - งาน, สิ่งที่ทำ, เรื่อง, ธุระ, หน้าที่ เช่น การงาน การครัว หรือหมายถึง ผู้ทำ เช่น กรรมการ นักการ เป็นต้น |
| อุทธรณ์ | อุธรณ์ | |
| อุทาหรณ์ | อุธาหรณ์ | |
| อุบาทว์ | อุบาท | |
| อุปการคุณ | อุปการะคุณ | |
| อุปโลกน์ | อุปโลก, อุปโหลก | อุปโลกน์ - ยกกันขึ้นไป เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า |
| อุปัชฌาย์ | อุปัชฌา, อุปัชชา | |
| อุโมงค์ | อุโมง | |
| เอกเขนก | เอกขเนก | มักจะสับสน นำไปเทียบกับคำว่า อเนก อเนก - มาก, หลาย, เช่น อเนกประการ อเนกประสงค์ |
| เอกฉันท์ | เอกฉัน | เอกฉันท์ (เอก-กะ-ฉัน) - มีความเห็นเป็นอย่างเดียวกันหมด |
| โอกาส | โอกาศ | มักจะสับสนกับ คำว่า อากาศ ประกาศ |
| ไอศกรีม | ไอศครีม | |
| หมวด ฮ | ||
| ฮ่อยจ๊อ | ฮ่อนจ๊อ, หอยจ๊อ,ห้อยจ๊อ, | ฮ่อยจ๊อ - ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อปู มันหมูแข็งต้มสุก ผสมกับแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อน กลม ๆ ยาว ๆ มัดเป็นเปลาะ ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุก กินกับน้ำจิ้ม |
| เฮโลสาระพา | เฮโลโหระพา |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น